به گزارش خبرنگار اجتماعی شاخص، آیین سیزده‌بدر یکی از بهترین روزهای نوروز می‌باشد. مردم پس از گذراندن ۱۲روز صلحه‌رحم در سال نو، روز سیزدهم را در دل طبیعت می‌گذرانند.
روز سیزده فرودین که پایان دوره نوروزی تلقی می‌شود، مردم در دشت و بیابان و در فضای سبز بهاری گرد هم می‌آیند و به شادی می‌پردازند.
این روز می‌تواند فرصتی برای دور هم جمع شدن خانواده‌ها و نزدیک شدن روابط به یکدیگر باشد و از طرفی زمان مناسبی است برای ترویج فرهنگ حفظ میحط زیست و شکرگذاری از نعمت‌های خداوند.
این رویداد دارای آیین‌های ویژه‌ای است که در درازای تاریخ پدید آمده و اندک اندک چهره سنت به خود گرفته‌است؛ از آن جمله می‌توان آیین‌های زیر را برشمرد.
گره زدن سبزه
سبزه به رود سپردن
خوردن کاهو و سکنجبین
پختن خوراک‌های گوناگون به ویژه آش رشته
پرتات ۱۳ عدد سنگ (ویژهٔ مناطق کردنشین)
سبزه گره زدن
یکی از آیین‌های این روز سبزه گره زدن است که بیشتر جوانان در این روز این کار را انجام می‌دهند. گره زدن سبزه به معنای گره زدن زندگی با طبیعت است که هیمشه سبز و شاداب باقی بمانیم.
در‌مورد سابقه این رسم می‌گویند که مربوط است به فرزندان کیومرث. یعنی اولین زوج یا اولین پدر و مادر (مشیه و مشیانه). زرتشتیان معتقدند چون این دو با هم ازدواج کردند، دو شاخه «مورد» را گره زدند و پایه ازدواج خود را بنا نهادند و از آن زمان به بعد این رسم معمول گردید.
سبزه به رود سپردن
گندم هایی را که برای سفره هفت سین رویانیده‌اند با خود به صحرا می برند و با انداختن آن در جوی و رود و بیرون از خانه نحسی سیزده را که یا به آن معتقدند و یا بنا به رسم کهن، آن را خوش یمن تلقی نمی‌کنند از خود و خانواده دور می‌سازند.
سیزده بدر نحس است یا مبارک؟
بسیاری از مردم به نحسی عدد سیزده نه تنها اعتقادی ندارند بلکه در اساس تأثیر عددی خاص را در سرنوشت خود مؤثر نمی‌دانند.
اما این باور که در قدیم عدد سیزده را خوش یمن تلقی نمی‌کرده‌اند شاید به این دلیل باشد که در طالع نمای نجومی، قدیمی‌ها معتقد بودند که آسمان دوازده برج دارد و هر تولدی که صورت می‌گیرد دارای ستاره‌ای در یکی از دوازده برج است.
بنابراین اینکه کدام ستاره در کدام برج قرار گرفته، طالع و خویی فرد متولد شده شکل می‌گیرد و خارج از دوازده برج که عدد سیزده است نابجا و نحس به شمار می‌آمده است.
در هر حال اکنون دیگر نحسی عدد سیزده مورد پذیرش همگان قرار ندارد و بیشتر جنبه خرافی دارد، روز سیزدهم کمتر کسی در منزل می‌ماند و پارک‌ها مناظر طبیعی اطراف شهر پذیرای خانواده‌هایی است که با صفا و صمیمیت در کنار هم جمع می‌شنوند.
مردمی که در طول سال در هیاهوی شهر با هم روابطی سرد و خشک دارند در این روز تغییری در رفتارشان روی می‌‌دهد همه مهربان و شادمان هستند.
آیین سیزده‌بدر روز پیمان آشتی با طبیعت یا تخریب آن؟!
حفظ محیط زیست ضروری ترین وظیفه انسان هاست چراکه به اندازه زندگی انسان ها اهمیت دارد. اما صحبت از محیط زیست در بسیاری موارد دردناک است، از این بابت که انسان ها چه فجایعی بر سر این موجود ناتوان آورده اند، دگرگونی‌های صنعتی و شغلی، بزرگ شدن شهرها، وسعت خانه سازی و شهرسازی و فراوانی وسایل آمد و رفت باعث شده که خانواده‌ها در عین حال که استقبال بیشتری طبیعت گردی دارند، اما سال به سال مجبور به پیمودن راه بیشتری برای یافتن سبزه و کشتزار جهت گذران سیزده بدر هستند.
چون رفته رفته استفاده بی رویه و نابجای انسان از طبیعت باعث نابودی آن شده است.
برای اندیشیدن به محیط زیست، مسوولیت پذیری بهترین و مهمترین ویژگی است. در سال های اخیر که بحث حفاظت از محیط زیست و اهمیت آن در زندگی انسان ها بیشتر مطرح شده است، متوجه می شویم که گذشتگان ما، آثار حضور در طبیعت را درک کرده بودند و در پس دور کردن نحسی و غم و غصه از خانه، به دنبال آثاری که طبیعت می تواند روی انسان و برای متحول کردن او بگذارد، بودند.
زندگی انسان چنان وابسته به محیط زیست است که حذف آن به هیچ وجه قابل تصور نیست چرا که در وهله نخست به حذف انسان و حیات بشری منجر می شود. در واقع باید توجه داشت که محیط زیست می تواند بدون انسان ها زنده بماند، اما انسان ها بدون محیط زیست نمی توانند زنده باشند.
تلاش کنیم در روز طبیعت احترام به طبیعت را جدی بگیریم و آنگونه که شایسته تمدن و فرهنگ غنی ایران است با آن رفتار کنیم.
تخریب طبیعت گناه است و آلوده کردن آن گناهی دیگر. به این شعار باستانی عمل کنیم و آن را به فرزندانمان یاد دهیم تا شرمنده نسلهای آینده نباشیم.
