نوجوانان عاشورایی هیئت رزمندگان

بسمه تعالی
دوران محمدرضا پهلوی(1320 تا 1357)
اولین سازمان نیروی هوایی پس از شهریور 1320
در اسفند ماه 1320 نیروی هوایی که نام (اداره هواپیمایی)به خود گرفته بود متشکل از 252 نفر افسر وهم ردیف افسر بود.
تشکیل گروه هوایی مشهد
در تاریخ 31 مرداد سال 1324 منطقه بجنورد (منطقه جنگی) اعلام شد ودر اغاز شهریور1324 یک واحد شامل 5 فروند هواپیما با عده ای از پرسنل خلبان وفنی ووسایل پشتیبانی زمینی به مشهد مامور گردید تا با لشگر 8 خراسان همکاری نماید و به دنبال این ماموریت یک گروه هوایی در مشهد تشکیل و مشغول کار کردید.
جمع افسران و درجه داران اداره هواپیمایی ارتش(دی 1324)
در دی ماه 1324 جمع کل افسران ودرجه داران خلبان و فنی اداره هواپیمایی ارتش(نیروی هوایی)579 نفر بودند که از این عده 109 نفر افسر خلبان 18 نفر درجه دار خلبان 62 نفر افسر دیدبان 95 نفر افسر فنی 9 نفر همردیف ستوان سوم فنی و 386 نفر درجه دار فنی بودند.
اموزش نیروی انسانی (1326 تا 1357)
دوره های خلبانی فنی وستادی.
همانطوری که قبلا گفته شد نیروی هوایی تا سال 1326 فعالیت چشمگیری نداشت در این سال بود که اموزشگاه فنی دوره نهم خود را تشکیل داد و 90 نفر هنراموز را پذیرفت این اموزشگاه تا سال 1321 در مهراباد فعالیت میکرد ولی از این سال به بعد به ضلع شمالی دوشان تپه (محل فعلی فرماندهی اموزشهای هوایی)انتقال یافت و در سال 1323 به ساختمانهای جنوبی دوشان تپه منتقل گردید
دوره های تکمیلی بیسیم با کار بروی دستگاهای جدید بیسیم در اموزشگاه خلبانی 
تشکیل شد (1326)ودر دانشگاه فنی نیز فعالیت دوره های 6-7-8 خود را از سر گرفت (1326)وجمعی از فارغ التحصیلان را برای تکمیل تحصیلات فنی به امریکا اعزام کرد در همین سال نیز مجله نیروی هوایی انتشار مجدد خود را از سر گرفت .
در تاریخ 25 مهر 1327 فارغ التحصیلان دوره شانزدهم اموزشگاه خلبانی موفق به اخذ گواهینامه های خود شدند از مهر 1328 رشته های فنی از یکدیگر تفکیک شد ورشته هایی از قبیل هواپیما موتور هیدرولیک اسلحه الات دقیق هواشناسی بیسیم و غیره بوجود امد در 25/07/1328 دوره های تکمیلی دانشکده فنی افسری کلاس فنی ویژه درجه داران اموزشگاه فنی ناوبری هوایی تشکیل شد و 10 نفر افسر نیروی هوایی نیز مشغول طی دوره ستاد هوایی دانشگاه جنگ شدند در سال 1329 632 نفر در رشته های مختلف اموزشی نیروی هوایی به شرح زیر فارغ التحصیل شدند فنی هنر اموزگاری خلبانی خلبانی ارتباطی ستاد دانشگاه جنگ ستاد هوایی دوره هجدهم دانشکده خلبانی ناوبری هوایی هواشناسی کلاس ویژه فنی هوایی دوره یازدهم اموزشگاه فنی کار اموزی اتش نشانی ودوره اول مکانیسین. 
تیپ تعلیمات از سال 1333 به هنگ تعلیمات تغییر یافت و در سال 1334 دانشکده خلبانی و اموزشگاه فنی موقتا منحل شدند کلاسهای ویژه زبان انگلیسی در انجمن فرهنگی ایران و امریکا جهت تدریس اصطلاحات فنی هواپیمایی به افسران ودرجه داران نیروی هوایی که جهت تکمیل تحصیلات تخصصی نامزد اعزام به امریکا بودند تاسیس گردید به علاوه کلاسهای هواشناسی برای خلبانان تشکیل شد در سال 1336 دانشکده خلبانی ودر سال 1337 اموزشگاه های فنی کار خود را دوباره اغاز کردند در تاریخ 22/11/1336 عنوان(نیروی هوایی شاهنشاهی) به (فرماندهی نیروی هوایی شاهنشاهی)تغییر یافت از سال 1337 امور استخدامی داوطلبین به تیپ تعلیمات محول شد ودر سال 1339 سازمانی به نام کمکهای اموزشی جهت تکمیل تعلیمات فنی هنر اموزان در تیپ تعلیمات تاسیس گردید در اواخر سال 1338 هنگ اموزشی مقدماتی در پادگان شرقی (سلطنت اباد)تشکیل شد و اسایشگاه های چوبی جهت هنگ اموزش مقدماتی در ضلع شرقی پادگان شمالی دوشان تپه پی ریزی ساخته و اماده شد از سال 1343 تیپ تعلیمات با امکانات اموزشی بیشتر (مرکز اموزشهای هوایی) نامیده شد مرکز اموزش های هوایی با 6 هیات کار اموزشی در نیروی هوایی را اغاز کرد اینها عبارت بودند از:
1-هیات اموزش نظامی
2-هیات اموزش افسری 
3-هیات اموزشی زبان
4-هیات اموزشی الکترونیک
5-هیات اموزش نگهداری هواپیما
6-هیات اموزش تخصصهای مختلف
در سال 1347 به دنبال افزایش روز افزون حضور هواپیماهای پیشرفته مافوق صوت اف-4 و اف-5 استخدام کادر جدیدی تحت عنوان (همافری) برای انجام عملیات تعمیر و نگهداری هواپیماها اغاز شد و از سال 1348 هیات اموزش پدافند زمین به هوا نیز به تعداد هیات های یاد شده مرکز اموزشهای هوایی اضافه گردید (مرکز اموزشهای هوایی)از سال 1350 به (فرماندهی اموزشهای هوایی) تغییر نام داد و از ان به بعد با هفت (مرکز) وظیفه اموزش کادر مورد نیاز نیروی هوایی را بر عهده گرفت.مراکز مزبور عبارت بودند از
1-مرکز اموزش تخصصهای پشتیبانی (در سال 1348 هیات اموزش افسری و هیات اموزش تخصصهای مختلف در هم ادغام و هیات اموزش تخصصهای پشتیبانی نامیده شد و از ان سال 1350 به مرکز اموزش تخصصهای پشتیبانی تغییر نام داد) 
2-مرکز اموزش زبان (تاسیس در سال 1336 )
3-مرکز اموزش الکترونیک(تاسیس در سال 1330)
4-مرکز اموزش نظامی(تاسیس در سال 1329)
5-مرکز اموزش نگهداری هواپیما(تغییر نام از هیات اموزش به مرکز اموزش در سال 1350)
6-مرکز اموزش پدافند زمین به هوا(تاسیس در سال 1348)
7-مرکز اموزش تخصصهای پروازی(تاسیس در 19/10/1353) در این مرکز دانشجویان دوره های زیر را میگذراندند:
1-اموزش خلبانی 
2- اموزش ناوبری
3-اموزش(سورویوال)
دانشجویان دوره خلبانی پس از گزراندن دوره های مقدماتی عمدتا به امریکا پاکستان انگلستان والمان (غربی) اعزام میشدند تا دوره های تکمیلی را سپری نمایند برای ارتقاع هرچه بیشتر معلومات افسران نیروی هوایی نخستین دوره (دانشکده فرماندهی وستاد هوایی ) از تاریخ اول مهر ماه 1353 (در دوشان تپه جنوبی) تشکیل شد.
دوره خلبانی جت(1337)
اولین دوره اموزشی خلبانی جت در نیروی هوایی ایران از 7 خرداد 1337 اغاز و در 29 مرداد همان سال پایان یافت فارغ التحصیلان این دوره که 14 نفر بودن در تاریخ 30 مرداد 1337 در تیپ شکاری گواهینامه های خود را دریافت کردن 
بنا به گزارش سروان نادر جهانبانی فرمانده گردان یکم جت (مامور اموزش اولین دوره جت در ایران)اموزش خلبانان به دست هنر اموزگارانی که به مدت دوسال در خارج دوره ویژه ای را گزرانده بودند صورت گرفت اموزش روی خلبانانی انجام شد که پرواز انها منحصرا روی هواپیمای ماخ دار بوده است طرح تعلیم برابر برنامه جدیدی بود که در نیروی هوایی امریکا برای اموزش خلبانان در نظر گرفته شده بود وشامل گذراندن 120 ساعت کلاس زمینی به منظور اموزش ناوبری هواشناسی موتور و هواپیماهای جت تئوری پرواز با دستگاه مقررات پرواز بین المللی استفاده از نشریات هوایی بین المللی و انجام 150 ساعت پرواز کور روی دستگاه تعلیماتی لینک و 640 ساعت پرواز متضمن پرواز اشنایی پرواز جمع پرواز کور پرواز شب و ناوبری بود تعداد شرکت کنندگان دوره فوق 15 نفر بود که تنها یک نفر از انها موفق به طی دوره نشد.
توضیحات:در سالهای بعد خلبانان پس از فرا گرفتن اموزشهای مقدماتی برای طی دوره های پیشرفته به ایالات متحده اعزام میشدند انها میبایست 250 ساعت با هواپیمای شکاری پرواز میکردند مخارج این اموزش ساعتی 4000$ بود که در نتیجه کل مبلغ اموزش هر خلبان به 1 میلیون دلار میرسید با اضافه کردن مخارج جانبی مشاهده میشود که اموزش حدود پنج هزار خلبان به چه رقم سرسام اوری بالغ میشد درست قبل از انقلاب نیروی هوایی حدود 2500 خلبان برای شکاری بمب افکنهای تک نفره در اختیار داشت گفته میشد که نیروی هوایی ایران از نظر قدرت جابجایی پس از نیروهای هوایی امریکا واسراییل در رده 3 جهانی قرار داشت و80% نفرات عملیاتی ان هروز پرواز میکردند علاوه بر این خلبانان ایران 70یا 80 سورتی روزانه اسمان کشورهای همسایه را پوشش میدادند به طور مثال در اسمان عراق و حتی تا مرزهای سوریه پیش میرفتند البته عراق از این امر اطلاع داشت منتهی میدانست که ایران ترتیب اثری به اعتراضات ان نخواهد داد.
تشکیل کادر همافری(1347)
همانطور که گفته شد نیروی هوایی به منظور تشکیل کادر فنی پیشرفته در سال 1347 اقدام به ایجاد رسته ای به نام (همافری) کرد همافران نقش مهمی در جریان پیروزی انقلاب اسلامی ودرگیریهای مسلحانه خود با (گارد شاهنشاهی)
ایفا کردند (بهمن1357) که نظر به اهمیت موضوع به طور اختصار به سابقه استخدامی این رسته نیز اشاره میشود.
همافران افرادی با مدرک دیپلم ریاضی طبیعی یا هنرستان بودند که در اواسط دهه40 شمسی به منظور تشکیل کادر فنی پیشرفته برای نیروی هوایی با شرایطی خاص و حقوق و مزایای مکفی به استخدام این نیرو در می امدند ولی برابر مقررات استخدام نمیبایستی به درجه افسری نایل گردند حقوق و مزایای همافران برابر اگهی های استخدامی منتشره در جراید کشور به قرار ذیل بود:
سال یکم ماهانه 10500
سال دوم 11750 ریال 
اولین حقوق پس از طی دوره تحصیل و نیل به درجه همافر سومی 38030 ریال و پس از سه ماه 40530 ریال و در صورت خدمت در خارج از مرکز تا 51002 ریال 
بدین ترتیب ملاحظه میشود که حقوق مزایای همافران در مقایسه با سایر رده ها(به استثنای خلبانانی که در ستوان دومی مبلغ 61220 ریال و افسران کنترلراسلحه هواپیمای شکاری فارغ التحصیل اموزشگاه افسری که در درجه ستوان سومی به مبلغ 35030 ریال دریافت میکردند)نسبتا بالا بود.
انگیزه های توسع نیروی هوایی
به گفته منابع غربی توسعه عظیم نیرو های مسلح ایران و نیروی هوایی به طور اخص محصول مطالعات و تحقیقات موسسات برنامه ریزی استراتژیک در داخل و خارج از نیروهای مسلح نبود تصمیم گیری حق مخصوص شاه بود و این او بود که نصمیم میگرفت برای کسانی که به سرگذشت شاه اشنا بودند عجیب نبودکه نیروی هواییبیش از دیگر بخشهای نیروهای مسلح مورد توجه خاص او قرار داشت شاه در سراسر عمرش به هر موضوعی که به نیروی هوایی و بطور کلی به هواپیما و پرواز مربوط میشد علاقه شدیدی داشت.