نوجوانان عاشورایی هیئت رزمندگان

در چنین روزی از سال 1359 هجری شمسی؛ اولين دوره‏ی مجلس شورای اسلامی افتتاح گردید. نخستین دوره‏ی مجلس شورای اسلامی در سالروز ولادت اميرالمؤمنين علی (ع) در سيزدهم رجب 1400ه.ق برابر با هفتم خردادماه 1359ه.ش در ميان شور و شوق عمومی وصف‏ناپذيری رسماً گشایش یافت.

● افتتاح اولين دوره‏ي مجلس شوراي اسلامي در چنين روزي از سال 1359 هجري شمسي رخ داد.
روز هفتم خرداد، يادآور هفتم خردادماه 1359 شمسي است که اين روز اولين دوره‏ي مجلس شوراي اسلامي افتتاح شد. به‏همين مناسبت اين روز، روز قانون و آغاز هفته‏ي مجلس مي‌باشد. انتخابات اولين دوره‏ي مجلس شوراي اسلامي در فاصله‏ي يک سال پس از پيروزي انقلاب اسلامي، در 24 اسفند 1358 برگزار شد و ملت در اين انتخابات با شرکت حدود 11 ميليون نفر به نمايندگان خود رأي دادند.
بدين‏ترتيب با برگزاري مرحله‏ي دوم و انتخابات ميان‏دوره‌اي مجموعاً 263 نماينده به مجلس راه يافتند. با انتخاب نمايندگان، اولين دوره‏ي مجلس شوراي اسلامي در سالروز ولادت اميرالمؤمنين علي (ع) در سيزدهم رجب 1400ه.ق برابر هفتم خرداد 1359 در ميان شور و شوق عمومي وصف‏ناپذيري رسماً افتتاح شد.
امام خميني (ره) در پيام خود به‏مناسبت افتتاح مجلس فرمودند: «شما دوستان محترم، نماينده‏ي ملتي هستيد که جز به اسلام بزرگ و عدالت الهي اسلامي فکر نمي‌کند و انتخاب شما براي پياده نمودن عدالت اسلامي است که در طول سلطنت ظالمانه و غاصبانه‏ي رژيم شاهنشاهي از آن محروم بودند.»
مجلس در نظام اسلامي جايگاه بسيار مهمي دارد چنان‏که حضرت امام (ره) آن را ‌"خانه‏ي ملت" و "‌در رأس همه‏ي امور"‌ مي‌دانستند. مجلس شوراي اسلامي وظيفه و اختيار تصويب قوانين و برنامه‌هاي مورد نياز کشور را در چهارچوب احکام و ضوابط اسلام دارد.
هم‏چنين همه‏ي عهدنامه‌ها، مقاوله‌نامه‌ها، قراردادها و موافقت‌نامه‌هاي بين‌المللي بايد به تصويب مجلس برسد. در بعد نظارتي نيز مجلس اختيارات زيادي دارد از جمله رأي اعتماد به دولت، حق سؤال و استيضاح از اعضاي هيأت دولت و نيز تحقيق و تفحص از دستگاه‌هاي حکومتي از جمله‏ي مهم‏ترين اين اختيارات است.

● هفتم خرداد‌ماه 1280:
قرارداد نفتي دارسي بين ايران و انگليس در چنين روزي از سال 1280 هجري شمسي به امضا رسيد.
در سال 1889م حق استخراج كليه‏ي معادن ايران و از جمله نفت طي امتيازنامه‏اي به بارون دورويتر بازرگان انگليسي واگذار شد، اما تأخير وي در عملي كردن مفاد قرارداد، باعث لغو حق انحصاري وي گرديد. در اين ميان ويليام ناكس دارسي سرمايه‏دار انگليسي، در اواخر قرن نوزدهم از وجود نفت در ايران مطلع گرديد و در سال 1901م نمايندگاني جهت امضاي قرارداد نفتي و دريافت امتياز از ايران به تهران گسيل داشت.
پس از مخالفت اوليه‏ي مظفرالدين‏شاه با اعطاي امتياز، نمايندگان دارسي با امين‏السلطان صدراعظم شاه وارد مذاكره شدند و با پرداخت رشوه و نيز سوءاستفاده از ساده‏لوحي مقامات ايران، درنهايت قرارداد دارسي در 21 مه 1901م به امضاء دو طرف رسيد. براساس اين قرارداد، امتياز استخراج و بهره‏برداري از نفت در سراسر ايران به استثناي ايالات شمالي شامل گيلان، مازندران، گرگان، خراسان و آذربايجان براي مدت 60 سال به دارسي واگذار گرديد.
حذف مناطق شمالي ايران از چهارچوب قرارداد، براي پيشگيري از عكس‏العمل و يا مخالفت روس‏ها انجام شده بود. هم‏چنين بر اساس اين قرارداد، دارسي متعهد گرديد ظرف دو سال، شركت و يا شركت‏هايى براي بهره‏برداري از اين امتيازات تأسيس نمايد و ساليانه مبلغ 20 هزار ليره وجه نقد و معادل همين مبلغ از سهام شركت و نيز 16درصد از منافع خالص خود را به دولت ايران بپردازد.
شركت نفت دارسي، پس از هفت سال، سرانجام در 26 مه 1908م در منطقه‏ي مسجدسليمان به نفت رسيد. با اين حال از آن‏جا كه پس از مشروطه و تدوين قانون اساسي، دادن هر نوع امتياز، به تصويب مجلس نياز داشت، مجلس اول مشروطه به بحث درباره‏ي قرارداد دارسي پرداخت اما نه امتياز نفت دارسي را تأييد كرد و نه آن را رد نمود.
اين امتيازنامه به‏نوعي ديگر در زمان رضاخان به تصويب مجالس رسيد كه البته مفاد آن بيش‏تر از گذشته، به ضرر ايران بود. موافقت‏نامه‏ي دارسي در سال 1933م (1312ش) جاي خود را به قرارداد 26 ماده‏اي جديدي داد كه به قرارداد 1933 موسوم گرديد. درنهايت، ملي شدن صنعت نفت در سال 1951م (اسفند 1329ش) كه نتيجه‏ي قيام مردمي و رهبري روحانيت آگاه بود به حضور مستقيم استعمارگر انگلستان در اقتصاد و شريان نفتي ايران خاتمه داد.

● هفتم خرداد‌ماه 1312:
از هفتم خردادماه سال 1312 هجري شمسي سندي به شماره‏ي 240013466 در دست است که حاوي قانون اعطاي امتياز نفت به شركت نفت انگليس و ايران محدود مي‏باشد. اين قانون حاوي قرارداد اعطاي امتياز نفت به شركت نفت انگليس و ايران محدود و مشتمل بر 27 ماده است.
در ابتداي قرارداد به ارائه‏ي تعريف اصطلاحات به‏كار رفته در قرارداد پرداخته شده و سپس مواردي چون حدود حوزه‏ي عمليات شركت، حقوق، محدوديت‌هاي اعمال‏شده در عمليات، مبالغي كه بايد به دولت تأديه شود، معافيت شركت از پرداخت ماليات، تعهدات شركت به دولت ايران، حقوق دولت ايران، اصل حفظ منافع طرفين، تأكيد بر اصول متقابل حسن نيت و صداقت و تفسير معقول و متناسب قرارداد، نحوه‏ي حل اختلافات طرفين قرارداد و مدت قرارداد اشاره شده است.
• در سال 1901م مطابق امتياز دارسي انحصار نفت ايران توسط مظفرالدين‏شاه به مدت 60 سال به شركت نفت انگليس و ايران داده شد. به‏موجب اين امتيازنامه، اجازه‏ي اكتشاف استخراج، آماده كردن، حمل و نقل و فروش گاز طبيعي و نفت و قير و موم طبيعي و احداث خط لوله، در تمام نقاط كشور غير از پنج استان شمالي كه به‏اصطلاح در حريم امنيت روسيه قرار داشت، به ويليام ناكس دارسي واگذار شد.
پس از گذشت 22 سال از مدت اين قرارداد، دولت ايران طرح الغاي لغو امتياز دارسي را تقديم مجلس هشتم كرد. مجلس نيز در روز 10 آذر 1311 طرح دولت را به‏اتفاق آرا به تصويب رساند. به‏دنبال اين مصوبه، دولت انگليس به سازمان ملل متحد و ديوان داوري دائمي لاهه شكايت برد و به‏همين سبب در دوره‏ي نهم مجلس، مذاكرات در مورد امتياز نفت ادامه يافت و سازمان ملل نيز در 18 دسامبر 1932 ميانجي‏گري در اين مورد را آغاز كرد.
در پي آن، نمايندگاني براي مذاكره در اين مورد با طرف انگليسي به سازمان ملل اعزام شدند. سرانجام با تلاش ديپلماتيك مقامات لندن در عرصه‌هاي داخلي و بين‌المللي، بين دولت ايران و شركت نفت انگليس و ايران امتيازنامه‏ي جديدي در 27 ماده، در تاريخ 7 خرداد سال 1312 (29 آوريل 1933) به امضا رسيد.
اين قرارداد استعماري كه در تاريخ معاصر ايران به قرارداد 1933 معروف شد، درواقع ادامه‏ي امتيازنامه‏ي دارسي بود كه حق ايران از نفت خود را بيش از پيش تضييع مي‌كرد و بسياري از سياست‌هاي استعماري بريتانيا را نيز به دنبال داشت. روي همين اصل اختلافات جديدي نيز بين ايران و كمپاني نفت به‏وجود آمد و لزوم تجديد نظر در مواد آن را ضروري كرد كه منجر به تنظيم قرارداد الحاقي معروف به قرارداد گس-گلشائيان شد.

● هفتم خرداد‌ماه 1335:
كنگره‏ي هفتصدمين سال وفات خواجه‏نصيرالدين طوسي در چنين روزي از سال 1335 هجري شمسي برگزار شد.
در هفتم خرداد 1335، به‏مناسبت هفتصدمين سالگرد وفات انديشمند و دانشور بزرگ جهان اسلام، خواجه‏نصيرالدين طوسي، كنگره‏ي بزرگداشتي در تهران برگزار شد و ابعاد گوناگون اين شخصيت عظيم علمي مورد بررسي قرار گرفت.
ابوجعفر محمد بن محمد حسن طوسي معروف به نصيرالدين، استادالبشر، محقق طوسي و خواجه در روز يازدهم جمادي‏الاول 597 ق در طوس به‏دنيا آمد. ايام كودكي او در طوس سپري شد و او در اين زمان، مقدمات علوم را از پدر فاضلش فرا گرفت. در جواني راهي نيشابور شد و از محضر بزرگان آن ديار هم‏چون فريدالدين داماد نيشابوري و عطار نيشابوري استفاده‏هاي فراوان برد.
محقق طوسي در طي ساليان متمادي به كسب دانش پرداخت و به مدارج والاي علمي دست يافت. در زمان حضور او در عراق، واقعه‏ي هجوم سپاهيان مغول به ايران روي داد و او به ايران بازگشت تا حضورش كمكي براي ديگران باشد. خواجه نصيرالدين از آن پس به دعوت يكي از حاكمان فرقه‏ي اسماعيليه به قهستان و سپس قلعه‏ي الموت در نزديك قزوين رفت و نزديك به 26 سال در اين قلعه‏ها به‏سر برد، اما در اين دوران، لحظه‏اي از تلاش علمي بازنايستاد و كتاب‏هاي متعددي به رشته‏ي تحرير درآورد.
با هجوم مغولان و فروپاشي اسماعيليان، خواجه درصدد برآمد تا به هر نحو ممكن، از خون‏ريزي و ويرانگري قوم مغولان جلوگيري نمايد. از اين‏رو با استفاده از موقعيت علمي خود، به هلاكوخان مغول نزديك شد و پس از مدتي از مقربان درگاه آنان گرديد. هم‏چنين مقام علمي و ارزش فكري خواجه‏نصيرالدين موجب شد تا هلاكو او را در شمار بزرگان دانسته، نسبت به حفظ و حراست از جان وي كوشا باشد.
خواجه‏نصيرالدين در طول ساليان بعد، به شهرها و كشورهاي مختلفي مسافرت نمود و شاگردان فرهيخته‏اي را پرورش داد كه علامه حلي، كمال‏الدين ميثم بن علي بحراني، سيدركن‏الدين استرآبادي و مجدالدين طوسي از آن جمله‏اند. وي هم‏چنين با نفوذ خود مانع از قتل‏عام مردم و دانشمندان مي‏گرديد و در حفاظت از ميراث عظيم اسلامي و علمي سعي زيادي نمود.
خواجه‏نصيرالدين طوسي در علومي هم‏چون رياضيات، فلسفه، كلام، اخلاق، ادبيات، هيئت و نجوم و... مهارتي به‏سزا داشت و آثار متعددي به‏وجود آورد كه "فواعدالعقايد"، "اخلاق ناصري"، "اوصاف‏الاشراف"، "اساس‏الاقتباس" و "زيج ايلخاني" از آن جمله‏اند. وي سرانجام در 18 ذي‏العقده‏ي 673ق درر سن 76 سالگي جان به جان‏آفرين تسليم كرد و در حرم حضرت امام موسي كاظم (ع) به خاك سپرده شد.

● هفتم خرداد‌ماه:
چنين روزي همه‏ساله به‏عنوان روز قانون و آغاز هفته‏ي مجلس گرامي داشته مي‏شود.
مجلس شوراي اسلامي در نگاه مردم ايران، محلي است جهت تهيه و تصويب قوانين اسلامي براي كليه‏ي نيازهاي جامعه در زمينه‏هاي مختلف اجتماعي، اقتصادي، سياسي، تبليغي، نظامي، اخلاقي، قضايي و هرچيزي كه به زندگي فردي و عمومي مربوط مي‏شود و به قانون نياز دارد.
قوانين غني و قوي و پرمايه‏اي كه بتواند پاسخ‏گوي همه‏ي نيازها باشد و روزنه‏هاي بي‏قانوني را ببندد. از اين‏رو افتتاح مجلس شوراي اسلامي با اين هدف در هفتم خرداد 1359 صورت گرفت. گشايش مجلس يكي از مهم‏ترين دلايل احترام به قانون و اهميت دادن به رأي و نظر مردم در نظام جمهوري اسلامي است و وجود مجالس قانون‏گذاري در هر كشور، حكايت از وجود آزادي در نظام حكومتي آن مي‏كند. به‏همين منظور، هفتم خردادماه، سالروز افتتاح اولين دوره‏ي مجلس شوراي اسلامي به‏عنوان روز قانون ناميده شده است.

● برخی دیگر از وقایع مربوط به تاریخ دفاع مقدس در هفتم خرداد‌ماه:
1363: وزير امور خارجه‏ي فرانسه: جنگ عراق و ايران تنها موردي است كه در آن آمريكا و شوروي به‏طور مشترك تلاش مي‌كنند.
1363: اعطاي نشان شجاعت به فرماندهان شکست‏خورده‏ي سپاه سوم ارتش عراق توسط صدام پس از فتح خرمشهر توسط ايرانيان.
1364: اصابت موشك زمين به زمين ايران به بغداد.
1366: ناتو از مشاركت در مسئله‏ي تأمين امنيت كشتيراني در خليج فارس سر باز زد.